محرمانه با رئیس جمهور

در سفری که به اصفهان آمد، وقت گذاشت و این فیلم را دید. مسئلۀ حق‌آبۀ اصفهان را به خوبی فهم کرد. آب اصفهان آمد روی میزش.
آب در اصفهان مطرح بود؛ ولی هیچ‌وقت روی میز هیچ رئیس‌جمهوری نرفت. دغدغۀ هیچ دولتی نشد؛ اما حالا خود آقای رئیس‌جمهور، بالاترین مقام اجرایی کشور، کاملاً آگاه به مسأله و پیگیر شده بود.دو، سه بار وزرا و افراد مختلف، سازمان برنامه‌و‌بودجه و دیگر نهادهای مسئول را صدا زد و گفت: «بیایید بنشینیم دربارۀ آب اصفهان چاره‌اندیشی کنیم.» این اتفاقی بود که ما سال‌ها انتظارش را می‌کشیدیم. جلسات به اقدام رسید.

طرح بهشت‌آباد یا طرح کوهرنگ به دلایل اجتماعی اجرایی نشده بود؛ بهره‌برداری از دیگر منابع آب مطرح شد؛ مثل آب‌های جنوب اصفهان و منطقۀ سمیرم. رئیس‌جمهور، وزارت نیرو را مأمور کرد مطالعاتی در شش‌ ماه انجام و گزارش دهد. جلسات فشرده‌‌ای در وزارت نیرو و استان شروع شد. اواخر شهریورماه ۱۴۰۱ گزارش‌ها به آقای رئیس‌جمهور رسید. دستور تخصیص منابع دادند؛ مقرر شد سالی ۵۶۰ میلیون مترمکعب از آب‌های خروجی جنوب استان اصفهان به اصفهان تعلق گیرد. این تصمیم اجرایی شد و در فاز اول، وزارت نیرو ۲۸۰میلیون مترمکعب یعنی نصف آن را تخصیص داد.

اگر نبود اراده‌ و عزم آقای رئیسی، مطالعات این طرح به این سرعت انجام نمی‌شد و به این زودی هم تخصیصی برایش ایجاد نمی‌شد.
امروز در خرداد ۱۴۰۳، بعد از شهادت آقای رئیس‌جمهور، حدود یک سال و نیم از طرح این موضوع می‌گذرد. ما در سه‌چهار جبهۀ کاری در حال تلاش هستیم؛ پروژه و تقسیم وظایف انجام شده، پیمانکاران معلوم هستند و عملیات اجرایی‌ در حال انجام است. این از آرزوهای ما بود.