خداحافظ خادم الرضا

در دلم دعاگو شدم و آسمان ایرانمون عجیب دلگیر شده بود.
غروب خورشید هم دلگیرترش می‌کرد.
انگار آسمان قصد باریدن داشت، دل یک ملت آشوب بود.

بی‌خبر یک شب را تا صبح پای تلویزیون نشستیم شاید خبری بشود تا این دل جنگ شده از نگرانی آرام شود، اما خبری نشد چشمانم بسته شد.

نمیدانم ،ساعت چند بود که صدای قرآن به گوشم رسید.
دل یک ملت عزا شد

اشک هایم دانه دانه شروع به باریدن کردن، دلم میخواست ایرانم را به آغوش بکشم.
ایرانم چه غریبانه به عزا نشست تنها کلمه ای که آن لحظه برزبانم جاری شد«جایگاهت بهشت یا خادم الرضا»

📝 به قلم حسنا قاری سنگریک
استان گلستان